Blog bevrijdingsestafette dinsdag 3 maart 2020

Roermond > Venlo Fotoreportage

Heel Limburg staat vandaag in het teken van “Limburg is vrij!”, de dag waarop 75 jaar geleden de hele provincie Limburg bevrijd was. In september 1944 begon de bevrijding in Mesch en werd Maastricht als eerste stad van Nederland bevrijd. Dat herdachten en vierden we groots tijdens het openingsweekend van “75 jaar Liberation Eijsden-Margraten & Maastricht”. De bevrijding van de rest van de provincie duurde hierna nog een half jaar, tot 3 maart 1945.

De bevrijdingsestafette om het bevrijdingsvuur naar Nederland/Maastricht te halen en de vrijheid te herdenken is september 2019 gestart in Caen/Normandië en is een week later gearriveerd in Maastricht. Zondag jl. en dinsdag 3 maart stond onze tocht in het teken van de bevrijding van heel Limburg.

Dinsdagochtend 7 uur: verzamelen bij sportpark Jekerdal, alles inladen en we vertrekken met de bus op weg naar Roermond. Een aantal taken en chauffeurs moesten herverdeeld worden vanwege enkele zieken, helaas….. Even voor half 9 staan we met de gehele ploeg klaar en lopen naar de Sint Christoffelkathedraal in Roermond. We worden daar ontvangen door Mgr. Ing. Rob Merkx, deken van Roermond. Mgr. Merkx gaat met de fakkeldrager naar binnen en op een warme en persoonlijke manier wordt het bevrijdingsvuur weer overgedragen (kijk hier voor het filmpje). De fakkeldrager naar buiten en vertrekt met zijn ploeg voor de 1^ste etappe van vandaag. De 3 auto’s van de Provincie staan al weer klaar om onze lopers de hele dag op een veilige manier te begeleiden. (Onze dank voor de plezierige en toegewijde manier waarop zij ons begeleid hebben!). De lopers en de meefietsende begeleider vormen samen met deze 3 wagens en de MedCar de kolonne die het Limburgse land doorkruist; met de grote bus en volgwagens gaan we naar het volgende wisselpunt. We zijn weer onderweg voor een etappe die vandaag 85km bestrijkt, over de mooiste (smalle!) wegen richting Wellerlooi en dan naar Venlo voor de slotmanifestatie waar “Limburg is vrij” uitgebreid herdacht en gevierd wordt. De chauffeur van de touringcar heeft de smalste wegen en lastige bochten bedwongen en was altijd op tijd om de volgende groep lopers uit te laten stappen, zodat zij konden warmlopen, top!

Ondanks de weersvoorspellingen was het droog en zonnig en heerlijk weer om te rennen (soms wat windering) en de tocht vorderde dan ook gestaag met vlotte wisselingen van de loopgroepen met het bevrijdingsvuur. Aangekomen in Kessel-Eik werden we opgewacht door de leerlingen van de basisschool aldaar, het bevrijdingsvuur werd daar gedeeld en bevrijdingschocolaatjes uitgedeeld. De volgende stop was de basisschool in Kessel, waar de leerlingen ons stonden op te wachten. Ook hier werd het vuur gedeeld, bevrijdings-chocolaatjes uitgedeeld en samen met deze leerlingen gingen op weg naar de ceremonie bij het Kasteel en herdenkingsmoment; een intieme plechtigheid & muziek: The last Post, het Wilhelmus en het Limburgs volkslied. Helaas voor ons gin g dat gepaard met een koude wind, brrrr……. Het bevrijdingsvuur werd naar de kerk gebracht, daarna werden we met zijn allen heel gastvrij ontvangen door de tennisvereniging van Kessel voor een korte lunchstop met warme soep, broodjes, koffie & thee.

De volgende ploeg die verder gaat wordt in gereedheid gebracht om te vertrekken, op weg naar het noordelijkste deel van Limburg, om daarna af te zakken naar Venlo. Er is een tijdschema en dat wordt bewaakt, zodat we aan het einde van deze lange dag precies op tijd in Venlo arriveerden. Toen we vertrokken uit Kessel hebben we de pastoor moeten beloven het bevrijdingsvuur te brengen naar de Mariakapel die 2 km verderop zou staan en waar 2 dames ons zouden opwachten. Zoekende, 2 km, 3 km, 4 km: niets. En dan toch daar, ruim 4,5 km na vertrek, het kappelletje met de 2 dames, een stop en het vuur gebracht. Twee kilometer was wat krap ingeschat…..

Ik neem jullie even mee in wat er in de grote bus gebeurt:
de lopers die zo dadelijk gaan lopen maken zich gereed om de juiste kleding aan te hebben voor de volgende etappe van de estafette. Ondanks dat het nog winter is, wil je niet téveel kleding aan hebben als je 5 km gaat rennen. De buschauffeur doet zijn best om alles te passeren om op tijd bij het volgende 5 km wisselpunt te arriveren en veilig te parkeren. Iedereen die uitstapt heeft een geel hesje aan (veiligheid!) en de a.s. lopers gaan zich warmlopen. In de verte komen de lopers aan en zij worden luidkeels en met geklap binnengehaald en ontvangen. Zij dragen het vuur over aan de volgende loopploeg, de fakkelmachinist controleert de fakkel en de volgende ploeg kan van start gaan, al die tijd vergezeld door een fietsende begeleider, die deze 2^de dag de volledige 85km de begeleiding heeft gedaan! Zij houdt het tempo en de lopers in de gaten, de eerste 2 auto’s zorgen voor het volgen van de juiste route en het beveiligen van kruispunten e.d. De 3^de auto & MedCar rijden áchter de lopers en zorgen voor de veiligheid voor achteropkomend verkeer. Aangekomen bij het wisselpunt willen de gearriveerde lopers natuurlijk even uitlopen en rekken, ze moeten snel de bus in zodat deze kan vertrekken naar het volgende 5km wisselpunt. Op de veelal smalle weggetjes was het vaak lastig inhalen! De lopers dampen nog wat na in de bus, verfrissen zich, wisselen van kleding en eten/drinken wat.Ondertussen wordt vóór in de bus de juiste route gezocht, het tijdschema gecheckt, telefonisch contact met de eerste volgwagen bij de lopers en er is contact met de materialenwagen. En zie daar: bij de volgende stop kan iedereen genieten van een lekker stukje Limburgse vlaai.

Er komt een bericht dat we onderweg ontvangen gaan worden door B&W van de gemeente Venray, maar waar dat precies zal zijn….. En wanneer wij met de bus de lopers net hebben ingehaald zien we burgemeester Luc Winants staan. We laten de buschauffeur stoppen, we stappen uit en samen met de lopende ploeg krijgen we een warm welkom door de burgemeester. Helaas is er niet veel tijd om te blijven, we moeten onze tocht vervolgen om ’s avonds op tijd in Venlo te zijn.

We gaan de Maas over en nu zakken we af via Wellerlooi en Arcen naar Venlo. Wat is ons Limburg toch mooi! (en wat staat het water in de Maas hoog!). De bus met lopers arriveert in Arcen waar een pasta maaltijd in de scoutinglocatie geregeld is. Ook daar zijn weer mensen van ons druk bezig om alles op tijd gereed te hebben. De laatste lopers arriveren, samen met de laatste volgauto’s en schuiven ook aan, de volgende loopploeg vertrekt weer. Alles opruimen en netjes achterlaten en daar gaan we weer. We halen met de bus net op tijd de lopers in om het 5 km punt te bereiken, zodat de lopers met fakkel kunnen aflossen, de lopers worden van gele hesjes voorzien want de duisternis begint in te vallen, bij de volgende wissel is het al donker! Nog een wissel en plots is daar Venlo, waar we precies op tijd arriveren.

We parkeren en worden al opgewacht door het ontvangstcomité. En het begint te regenen….. Vlug naar binnen voor de instructie, want we zijn het slotstuk van de feestelijke slotmanifestatie van “Heel Limburg is vrij” op de markt in Venlo. (Zelfs 2 voorstellingen). We wachten in de zijstraat tot het sein komt dat we kunnen opkomen en daar gaan we, keurig in 2 rijen naar de trappen en het bordes van het stadhuis. Bekende gezichten die we tijdens deze bevrijdingsestafette al vaker gezien hebben; de vuurschaal wordt (met moeite) ontstoken en daar staan we met zijn allen. Vervuld van trots dat we dit volbracht hebben, met zijn allen, de bevrijdingsroute echt beleefd hebben, de ellende die daarmee gepaard ging gezien en gevoeld hebben, we voelen beter dan ooit hoe mooi en kostbaar deze vrijheid is. Een mix van emoties………

De uitzending van de manifestatie in Venlo incl. een filmpje van onze lopers is te zien op L1: het overzicht via deze link. en de uitzending via deze link. (Wij komen op bij 1:04:25).

Tja, het is een lang verhaal geworden, we hebben met zijn allen zo’n bijzondere tocht beleefd waar we jullie als lezer een beetje in proberen mee te nemen. Dat is niet in een paar zinnen samen te vatten.

We vieren ieder jaar de bevrijding, maar na deze tocht denk ik: belééf de vrijheid is een extra dimensie bij dit kostbare goed. We weten allemaal wat er nu in de wereld gebeurt. Door de tocht die wij gemaakt hebben beleef je meer dan in een boek of film dat er voor deze vrijheid veel offers geleverd zijn en dat roept emoties op. Laten we het goede voorbeeld (blijven) geven!

Carla A.

Delen met: