Blog bevrijdingsestafette woensdag 11 september 2019

Péronne > Valenciennes > Brussel > Tienen > Landen Fotoreportage

Een lange route van 2 dagen: woensdag-nacht-donderdag ……

Péronne, beiden teams vroeg op na een laat diner (what’s new?): team B vertrekt vanaf het hotel naar het momument in Péronne, waar we gisteren geëindigd zijn met de ceremonie. Onder politiebegeleiding de stad uit gerend met de 1^ste loper en de fakkel. Buiten de stadgrens gekomen worden we “losgelaten” door de politie en daar gaan we! Wederom een zonnige dag in een prachtige omgeving langs veel kleine landweggetjes en weer steile beklimmingen. Lopen en wissels gaan als een trein en we leggen een flinke afstand af, op weg naar de Valencienne, waar een dubbele ceremonie (klein en groot monument) ons wacht. Minder toespraken, meer bloemenkransen en een ceremoniemeester die alles (aankondigen, muziek, volksliederen, bloemenkransen) op een geheel eigen wijze uitvoert. Daarna konden wij als team B onze weg vervolgen, op weg naar Brussel, het Europarlement. De 2^de helft van deze dag legt team B per bus & auto af, omdat dit deel van de route door team A al rennend met de fakkel wordt aflegd.

De lopers van ploeg A vertrokken rond 9.00 uur, wetende dat dit de laatste nacht was die ze in een hotel hebben kunnen doorbrengen. Onderweg werden Jopie en zijn volgwagens in Itre verrast met een kleine spontane ceremonie waar 4 veteranen 45 minuten hadden staan te wachten op ons. Het gehele parcours ging vandaag flink bergop en dit was een ware bergtraining voor onze lopers.
Onderweg werden ons de wederom heerlijke bereide broodjes van Andre en Jan in de bus en auto’s toegeworpen aangezien er voor een lunchstop geen tijd was.
Er werd doorgerend tot de rand van het Gewest Brussel en hier wachten ons een enorme politie escorte op.

Team B arriveert ook aan de rand van het gewest Brussel (genavigeerd puur op coördinaten, we zijn goede navigators geworden!) zijn beide teams compleet en worden we opgewacht en begeleid door een grote groep politie-agenten! Auto, motor, scooter, fiets: alles is uit de kast getrokken om onze stoet van de loper en alle volgauto’s inclusief beide bussen 8 km lang naar het Europarlement te leiden. Dwars door het hele drukke Brussel in de namiddag-/avondspits, alle kruispunten tot in het centrum werden voor ons afgezet, een enkele Belg die er tussen probeert te komen wordt gedecideerd aan de kant gezet. De stoet ging in een tempo van 11-12km/uur (tempo van de loper) naar het centrum en trekt heel veel bekijks. Wat is dit een belevenis! De eerste loper kreeg één lange steile klim van 3 km voor zijn kiezen, zwaar, chapeau. Dit zorgde voor een ware app explosie onder de chauffeurs en volgers, die met respect zagen hoe hij deze klim volbracht. De volgende loper neemt de fakkel over en wordt de laatste kilometer vergezeld door alle lopers van beide teams, prachtig om te zien.

Aangekomen bij het Europarlement: (wachten, wachten, wachten) moeten we alle volgauto’s parkeren…tja…..waar? De politie leidt ons om de hoek naar een strook voor bussen incl. stopplaats van de stadsbus, waar we met zijn alle parkeren. Met de nodige capriolen lukt dat, en daar staan we. Maar dan blijkt dit toch niet goed te zijn en worden we, wederom onder politie-escorte, de stad uitgeleid naar een grote parkeerplaats. Daar aangekomen (20 minuten later) laat de politie ons daar achter en moeten de chauffeurs van de volgauto’s zelf uitzoeken hoe ze terugkomen bij het Europarlement. Dat werd lopen en hopen we nog op tijd te zijn voor de ceremonie. Flink de pas er in, en gelukkig, we arriveren op tijd. Daar aangekomen staat de groep supporters uit Maastricht ons op te wachten, een warm en emotioneel weerzien voor menigeen. Onze supporters hadden hier al een prachtige rondleiding gehad en wij werden met veel applaus ontvangen.

De chauffeurs kunnen zich bij de lopers voegen en gaan we met ruim 50 personen in stoet het plein op. We stellen ons keurig buiten op de trappen van de entree van het Europarlement op en de fakkeldrager van vandaag staat daar. We worden we in ons Limburgs dialect welkom geheten door onze eigen gouverneur, Theo Bovens. We werden toegesproken door de verschillende personen, waaronder de burgemeester van Eijsden-Margraten dhr. Akkermans en de Limburgse Europarlementariër Jeroen Lenaers. Het geheel werd afgesloten met een slotwoord van Theo Bovens en ons Nederlandse volkslied. Daarna werd door iemand uit de supportersploeg spontaan het Maastrichtse volkslied aangeheven en we zingen met zijn allen mee, inclusief Theo Bovens door de microfoon. Ik kan je vertellen dat dit bij iedereen wel wat losmaakte hoor!

Ter afsluiting een drankje in een typische Belgische kroeg, samen met Theo Bovens en Jeroen Lenaers en de supporters. Team B kan daar niet bij zijn, gaat al direct dineren vanwege de spoedige start van de avond-/nachtetappe. Enkele lopers hebben al navigerend het restaurant gezocht, helaas ging dat niet helemaal vlekkeloos. Het is maar goed dat de navigators in de volgauto’s beter navigeren of een beter navigatiesysteem in de auto hebben…..Team A sluit wat later aan in dit Italiaans restaurant, samen met de supporters. Team B groepeert, volgwagens in formatie en we verlaten om 21.00 uur Brussel, het miezert en we zijn blij dat we de drukte van deze stad achter ons kunnen laten. Het rennen door het platteland en wisselen van de lopers op de kleine weggetjes in het donker is een hele aparte ervaring, een unieke sfeer.

Team A verlaat om 21.30 uur het restaurant op weg naar Tienen/Landen en daar werden we ontvangen door de beheerders van de sportkantine waar we de nacht doorgebracht hebben. Alhoewel nacht…..we kwamen om 22.15 uur aan en konden vervolgens ons luchtmatras oppompen en slaapzak tevoorschijn halen waardoor we van 22.45 tot 1.30 uur hebben kunnen slapen. Deze nacht zullen we niet snel vergeten en werd gestart met wat rare geluiden: onze jonge hond Guy Maas is in de nacht gaan trainen i.p.v. zich even 2 uurtjes rust te gunnen.

We nemen jullie even mee in het rennen & wisselen tijdens de estafette:

Ieder loper rent 2 of 3 km, de bus met alle andere lopers snelt vooruit naar het wisselpunt, iedereen stapt uit en de volgende lopers beginnen al met het warmlopen, 2-3 keer voordat hij of zij aan de beurt is
De loper met fakkel wordt vergezeld door 2 auto’s met zwaailichten: de voorste auto navigeert en volgt de route en de loper volgt deze auto. Oeps, foute weg = loper loopt te ver/te veel, dat wil je niet, dus zeer inspannend om te navigeren. Deze auto moet ook het tempo van de loper in de gaten houden.
De 2^de auto blijft achter de loper, om de loper te beschermen voor het achteropkomend verkeer, zodat zij zien dat hier langzamer gereden wordt dan normaal
De 3^de auto snelt voor uit, ook op weg naar het wisselpunt en beveiligt ondertussen alle kruisingen en rotondes, zodat de “colonne” auto 1 – loper – auto 2 veilig kan oversteken en bij elkaar blijft. Wat hebben ze veel rotondes in Frankrijk!
- “Ik heb heel wat vrachtwagens en ander verkeer tegengehouden, de Franse automobilisten hebben veel respect voor ons en we hebben onderweg geen onvertogen woord gehoord als we het verkeer ophielden”.
- Aangekomen bij het wisselpunt is er een high five tussen oude en nieuweloper en wordt de fakkel overgedragen. De volgende loper start, weer met 2 auto’s (voor en achter). De rest van het team moet snel de bus in om samen met de 3^de auto de loper zo snel mogelijk in te halen om op tijd bij het volgende wisselpunt te zijn. Deze 3^de auto beveiligd kruisingen en rotondes waar nodig. Bij het wisselpunt kunnen de lopers buiten de bus weer in- en uitlopen en alles gereed maken voor de volgende wissel.
- En dat loper na loper na loper na loper en leg je in een paar uur een flinke afstand af.
- Deze logistiek is in handen van 2 teamleiders, die er voor zorgen dat alles gesmeerd loopt en iedereen zijn loopbeurt krijgt.
- We hebben iedereen de kans gegevens te rennen, ook personen die tijdens deze estafette een andere taak hadden. We klaren deze klus als team in de geest van deze bevrijding: vrijheid & respect, zodat iedereen het bijzondere gevoel kan ervaren. En dat gaf hele bijzondere combinaties, zoals vader & dochter samen rennend met de fakkel.

Tot zover is het overzichtelijk, maar…….

- De chauffeurs (2 per auto) willen wel eens wat drinken of naar het toilet. Voorbeeld: Wisselbeurt 1: mok aan geven, wisselbeurt 2: mok gevuld terugkrijgen. Toilet: volgorden van volgauto’s aanpassen, dit moet tijdig bekend zijn voordat de volgende loper start, dus veel communicatie nodig zonder het rennen te hinderen.

Lopen in de avond is nog inspannender, met wel als voordeel dat het veel minder druk is op de weg en je krijgt een hele aparte beleving. Om de sfeer en het tempo er in te houden, konden de lopers een verzoeknummer doorgeven en die muziek werd tijdens hun loopbeurt luid afgespeeld in de volgauto met open ramen; dit heeft een historische playlist opgeleverd! Je kunt je voorstellen wat een aparte stoet we op deze manier gevormd hebben midden in de nacht.

Team B heeft op deze manier van 21.00 uur tot na 2 uur ‘s nachts een flinke afstand afgelegd naar het Belgische plaatsje Landen, waarbij de laatste etappe als team al rennend afgelegd is. Hier de estafette wissel met team A na enkele uurtjes slaap. Even na 02.00 uur is team A gestart met lopen in het pikdonker, geel hesje en verlichting. De straten waren muisstil en de chauffeurs genoten van de diverse nachtuilen. Langzamerhand raakten de lopers en chauffeurs gewend aan de duisternis. Om half 8 kwam team A bij FC Moelingen, waar team B tussen 4 en 7 uur wat geslapen had: in de bus, in de auto of op de grond van het clubgebouw.

Lees verder bij donderdag 12 september.

Carla A., met aanvullingen van Kirsten S.

Delen met: