Tienen > Landen > Mesch > Noorbeek > Margraten Fotoreportage
Donderdag 12 september, de hele nacht gerend
Donderdagochtend, Voeren/Moelingen: Ontbijt met de 2 teams samen in de sportkantine en daarna gaan de loper(s) met de fakkel weer op weg, naar de eerste plaats waar de Amerikanen Nederland destijds bevrijd hebben: Mesch.
Door het veld naar Mesch, zoals de geallieerden destijds ook Nederland binnen kwamen. Ze wisten aanvankelijk niet dat ze bij Mesch de grens gepasseerd waren en in Nederland aanbeland waren. De volledige ploeg moest op deze landweg ruim 35 minuten wachten, vele oorlogsvoertuigen en veteranen passeerden. De supportersploeg kwam ons al rennend tegemoet om aan te moedigen.
In Mesch was het enorm druk met duizenden mensen en veel pers: de bevrijding werd hier vandaag groots gevierd. Enkele van de laatst levende oud-strijders waren hier aanwezig, een enorme stoet van oude legervoertuigen en heel erg veel publiek, waaronder veel van onze supporters en clubleden. Een warm en emotioneel weerzien. De officiële ceremonie kende veel sprekers: waaronder Gouverneur Theo Bovens, burgemeester Akkermans (Eijsden-Margraten), Amerikaanse ambassadeur Pete Hoekstra, de hulpbisschop Mgr. de Jong, 2 schoolkinderen, prachtige muziek en het onthullen van de gedenksteen voor de eerste gesneuvelde Amerikaanse soldaat. Daar stonden we dan, de gehele estafetteploeg met z’n 50-en keurig opgesteld en 1 loper met fakkel, allemaal in hetzelfde trainingspak met rood jasje, trots!
Een van de sprekers zei deze ochtend “veel kleine stapjes maken een grote stap” en dan realiseer je het: dat dat is wat wij met deze estafette gedaan hebben: Gisterenavond nog in Brussel en de ochtend daarna al in Mesch, al rennend met de fakkel hebben we deze afstand afgelegd. Wauw.
Na afloop van de toespraken in Mesch kwam de burgemeester van Maastricht, Annemarie Penn-te Strake naar de estafetteploeg en sprak vol bewondering warme woorden uit.
Enkele van ons hadden een gesprek met hulpbisschop Mgr. de Jong: hij wil gaan sporten en heeft een lidmaatschap bij onze atletiekvereniging aangeboden gekregen. Natuurlijk zijn we benieuwd wanneer we hem kunnen verwelkomen.
In Mesch waren veel festiviteiten rond de bevrijding georganiseerd, o.a. voor 1500 kinderen uit Nederland, België en Duitsland, maar wij moesten door op de route die de bevrijders 75 jaar geleden hadden gevolgd: op naar Noorbeek. Bij deze ceremonie alhier waren veel mooie (gelukkig kortere) toespraken met persoonlijke verhalen, muziek (doedelzak), kranslegging en het Wilhelmus. Iedereen van ons kan dit nu meezingen! Die persoonlijke verhalen maken dat alles heel erg dichtbij komt, tastbaar, bijna angstaanjagend. Zo’n oorlog mag nooit meer gebeuren. Er is heel veel aandacht: persberichten, krantenartikelen en (landelijke) tv!
Van Noorbeek vervolgde onze route naar de Amerikaanse begraafplaats in Margraten, om het bevrijdingsvuur aldaar aan te steken en door te geven. Mooie woorden van burgemeester Akkermans, waarbij onze prestatie door zowel hem als een van onze organisatoren genoemd werd, met applaus voor ieder van ons.
Op de plaquette in Margraten zie je heel goed hoe de 2 routes waren die resp. de Engelse en de Amerikaanse bevrijders afgelegd hebben. De Amerikaanse bevrijders: de route die wij afgelopen week afgelegd hebben, met heel cruciaal in deze bevrijding: de strijd in en om heuvel 314 in Mortain.
Na deze bijzondere dag en mooie afsluitende woorden, gingen we op weg naar huis, om familieleden te zien, te slapen, of deze blog te schrijven.
Morgen vervolgen we onze weg op deze bevrijdingsroute, van Margraten naar Cadier & Keer en Maastricht.
Lees verder bij vrijdag 13 september
Carla A.
Copyright © 2023 Atletiek Maastricht